افرای بیضایی

بالاخره پنج‌شنبه شد و رفتیم افرای بیضایی را دیدیم. جایمان در بالکن دوم تالار وحدت خیلی راحت نبود و تمام دو ساعت و ربع نمایش سرمان را 90 درجه به سمت چپ چرخانده بودیم و تازه به جای صورت بازیگران فرق سرشان را می‌دیدیم.

انتظار داشتیم چیزی ببینیم توی مایه‌های «شب هزار و یکم» با همان دیالوگ‌های سنگین و انبوه اطلاعات تاریخی/اسطوره‌ای/شاهنامه‌ای. ولی برعکس انتظارمان متنی خیلی ساده و روان بود (به قول مینا: احمدی‌نژادی!) در فضای دهه‌ی پنجاه.

ما که صاحب‌نظری نیستیم در تئاتر و سینما و فقط یک تماشاچی آماتوریم ولی افرا خیلی به دلمان چسبید و حتی هوس کردیم یک بار دیگر (البته این دفعه از هر جایی بجز بالکن دوم) به تماشایش بنشینیم.

داستانش این است که افرا سزاوار (مژده شمسایی) خانم معلم جوان و جدی و وظیفه‌شناس و خوش‌برخورد و نیک‌دستی است که پدرش حین انجام وظیفه‌ی نظامی کشته شده است و همراه مادر (سهیلا رضوی) و برادرش برنا (محمدرضا زادسروند) و خواهر خردسالش، اجاره‌نشین اندرونی سابق یک شاهزاده‌ خانم پیر قاجار (مرضیه برومند) هستند. شاهزاده خانم که دوست دارد افرا همسر پسر ناقص‌العقلش (افشین هاشمی) شود مشکلاتی برای افرا پیش می‌آورد و همه‌ی اهل محل بجز افسر در شرف بازنشستگی شهربانی (هدایت هاشمی) و آقای ارزیاب (بهرام شاه‌محمدلو)، از او و خانواده‌اش رو برمی‌گردانند….

۳ Comments

  1. علی گنجه ای 12 ژانویه 2008
  2. mehrankarzari 12 ژانویه 2008
  3. مینا 12 ژانویه 2008

Leave a Reply