پارسال آخرای تابستون که اومدیم توی خونه‌ی فعلی اولین نامه‌ای که رسید نامه‌ی اداره‌ی گاز بود خطاب به مستاجر قبلی که: بعله ما کنتور رو به خاطر بدهی ۴۵۰ پوندی کارتی کردیم و لطفا از این به بعد اگه می‌خواهید گاز مصرف کنید، این کارت ضمیمه رو شارژ کنید. هفته‌ای ۱۲ پوند بابت بدهی‌تون کم میشه و بقیه‌ش رو میشه گاز بسوزونید.
تا چند ماه بعدش هم همینطور نامه‌ی اخطاریه و خط و نشون شرکت‌های وصول مطالبات (شرخرهای قانونی) به اسم طرف میامد دم خونه. فکر کنم طرف دانشجو بوده و از وقتی تصمیم گرفته که برگرده کشورش دیگه هیچ‌کدوم از قبض‌هاش رو نپرداخته. حتی یه ده-بیست پوند هم به دانشگاه بدهکار بود.
اون ریزه‌کاری که می‌خوام بهش اشاره کنم اینه که نه من به عنوان مستاجر جدید، نه صابخونه، لطمه‌ای از بابت بدحسابی یارو نخوردیم. فقط به شرکت‌های آب – برق – گاز و شهرداری و دیگرون اعلام کردیم که از تاریخ فلان من ساکن این آدرس ام و شماره کنتور هم اینه (فقط واسه برق. آب که کنتور نداره شارژش ثابته، گاز هم که کارتی بود). دیگه خودشون می‌دونن و طلب‌شون از مستاجر سابق.
شرکت گاز هم یه کارت جدید برام صادر کرد که اون قضیه‌ی ۱۲ پوند کسری بابت بدهی رو نداشته باشه. یه کمی که گذشت و دیدم شارژ کردنش دردسره، شکایت کردم که بدهی مستاجر قبلی به من ربطی نداره بیایید این کنتور رو عوض کنید کنتور معمولی بذارید، که کردن.
یه سری ریزه‌کاری‌های اینطوری توی تار و پود یه جامعه اصطکاک رو بین آدم‌ها کم می‌کنه و باعث میشه آدم احساس کنه زندگی راحت‌تره.
چیزی که باعث شد یاد این قضیه بیفتم این بود که یکی از دوستام یه آپارتمان کوچیک به عنوان سرمایه‌گذاری خریده و اجاره‌ش داده. مستاجرش که می‌خواسته بره ۱۰۰ تومن به عنوان علی‌الحساب قبض‌های سری آخر ازش گرفته بعد قبض‌ها که اومدن دیده که طرف چند ماه آخر رو اصلا نپرداخته و همه قبض‌ها اخطار قطع دارن و مجموعا ۲۵۰ تومن باید بپردازه.
سلام من امیر از لرستان هستم ، میخواستم بدونم میشه به جای سوم دیر تر رفت ، گیر نمیدن .
خوب پس مردم اونجا هم از این کارا میکنن فقط تو ایران ما نیست