آجر به آجر

نزدیک خونه‌ی قبلی‌م یه میخونه بود که یه ساختمون قدیمی خیلی قشنگی داشت. دور و بر میخونه رو شهرداری آپارتمان‌های ارزون قیمت ساخته بود که اصطلاحا به‌شون می‌گن خونه‌ی «کانسیل». کانسیل همون شهرداری محل ئه. چون شهرداری هر محل مسوول رتق و فتق امور بی‌خانمان‌های اون محل و مدیریت این خونه‌هاست به‌شون می‌گن خونه‌ی شهرداری.

خلاصه این که چون دور تا دور میخونه همه‌ش آپارتمان‌های کانسیل بود که خیلی ساختمون‌های زشت و بی‌قواره‌ای هستن قشنگی ساختمونش بیشتر به چشم میامد. از سال ۱۹۲۰ هم دایر بود و همه اهل محل باهاش خاطره داشتن.

carlton-tavern

حدود یه سال پیش یه شرکت ساختمونی خارجی (بعدا فهمیدم اسراییلی) میخونه رو خرید که بکوبه و جاش یه میخونه‌ی نو با زیر زمین و سالن بزرگتر بسازه و بالاش هم چهار طبقه آپارتمان مسکونی. اهل محل مخالف بودن و یه عده رفتن دنبال این که ساختمون رو توی لیست آثار ملی ثبت کنن که دیگه نشه دست به ترکیبش زد.

توی همین گیر و دار یه روز اهل محل دیدن که ای دل غافل دو تا لودر اومدن و دارن ساختمون رو خراب می‌کنن!

بطور عادی وقتی شما بخوای توی انگلیس یه کار ساختمونی بکنی باید درخواست به شهرداری بدی. شهرداری وقتی خودش موافقت کرد، آگهی می‌کنه توی همسایگی یه فرصتی می‌ده به همسایه‌ها که اگه اعتراض دارن بیان مطرح کنن، بعد به طرف جواز می‌ده. نمی‌دونم این شرکته چی با خودش فکر کرده بود که بدون جواز زد ساختمون رو خراب کرد.

خلاصه اهل محل یه کمی شوک شدن، یه کمی هاج و واج همدیگه رو نگاه کردن، یه کمی اون دور و بر شعار نوشتن، بعد پا شدن رفتن شهرداری شکایت. شهرداری هم سه هفته بعدش حکم داده که آقا ۱۸ ماه وقت داری ساختمون رو «آجر به آجر» مثل روز اولش بسازی!!

۵ Comments

  1. amin 22 ژوئن 2015
    • علی گنجه ای 22 ژوئن 2015
  2. امیر منصورزاده 04 ژوئن 2015
  3. maziar 04 ژوئن 2015
  4. فرامرز 26 می 2015

Leave a Reply