برچسب: روستای قلات

توی قلات یک کلیسای نیمه‌مخروبه هم هست.

آن گنبدی که بالای شیروانی می‌بینید، زمانِ آبادانی کلیسا صلیب بوده و اگر دقت کنید می‌بینید که برای ساختن گنبد قسمتی از ورق شیروانی را بریده‌اند.

خوب بعضی از روستاهای ایران جمعیت مسیحی (معمولا ارمنی) قدیمی دارند. قلات جزو این روستاها نیست و مسیحیانش مسلمانان سابقی هستند که در همین قرن خورشیدی به مسیحیت گرویده‌اند. باعث و بانی تغییر دین هم یکی از بزرگان روستا بوده به نام «عبدالمسیح».

خود عبدالمسیح هم قبلا مسلمان بوده و «عبدالعلی» نام داشته و بعدها (فکر می‌کنم بعد از ازدواج با همسر مسیحی‌اش) به مسیحیت گرویده است. این نمایی از خانه‌ی عبدالمسیح است که مدتی بعد از درگذشتش فروخته شده و خانواده‌اش مهاجرت کرده‌اند به انگلیس.

به هر حال کلیسا متروکه است و تبدیل شده به محل یادگاری نویسی بازدید کنندگان.

 

پدر همسر گرامی دوستی صمیمانه‌ای با مرحوم عبدالمسیح داشته‌اند و زمان حیات او به خانه‌اش رفت و آمد می‌کرده‌اند. یک بار عبدالمسیح و دو مبلغ مسیحی در سالن همین کلیسا مشغول کار کردن روی مخ یک مسلمان جوان بوده‌اند و دیگر داشته‌اند قدم‌های آخر را در راه تغییر دین آن بنده‌ی خدا برمی‌داشته‌اند که یک دفعه همسر گرامیِ 9 ساله بالای محراب می‌رود و شروع می‌کند به خواندن سوره‌ی حمد، به صدای بلند و با صوت! طفلک عبدالمسیح و آن دو مبلغ هاج و واج می‌مانند و احتمالا هر چه رشته بوده‌اند پنبه می‌شود. در نظر داشته باشید که قرآن خواندن نابهنگام یک دختر بچه‌ی 9 ساله چه تاثیری می‌تواند در ذهن آشفته‌ی کسی داشته باشد که دارد دینش را عوض می‌کند!

قضیه این بوده که نزدیک جشن تکلیف مدرسه‌ی همسر کوچولوی گرامی بوده و قرار بوده او و چند نفر دیگر در مراسم جشن، سوره‌ی حمد را دسته‌جمعی به صوت بخوانند و او هم یک دفعه به سرش می‌رود که بالای محراب برود و شروع کند به تمرین کردن!

قلات اسم روستایی قدیمی است، با بافت مخصوص به خودش، نزدیکی‌های شیراز.

برای رسیدن به قلات باید از شیراز چهل کیلومتر به سمت یاسوج بروید. کلا بیشتر تفرج‌گاه‌های شیرازی‌ها در جاده‌ی یاسوج جای دارند.

پای کوه مشرف به روستا، یک آبشار خیلی دیدنی هست که از روی آب رودخانه می‌شد حدس زد توی این خشکسالی، دیدن آبشار به یک ساعت پیاده‌روی‌اش نمی‌ارزد. بازدیدش را گذاشتیم برای وقتی که در این رودخانه حداقل آنقدر آب باشد که بتوانی پایت را بشویی.

بافت تاریخی روستا را دارند بازسازی می‌کنند و کف خیابان اصلی را سنگفرش کرده‌اند و دستی هم دارند به سر و گوش بعضی ساختمان‌های قدیمی می‌کشند.

احتمالا بنیاد مسکن شیراز که متولی بهسازی قلات است، شرط کرده که نمای ساختمان‌های جدیدی که می‌سازند باید با روستا هماهنگی داشته باشد. کاهگلی که روی بلوک‌های سیمانی این خانه‌ی نیمه‌ساز کشیده‌اند را به نظرم باید اینطور تفسیر کرد.

در همین زمینه:

توی وبلاگ دختر قلاتی عکسهای خوبی از قلات پیدا میشود.

روزنامه ایران چهاردهم مهرماه (دو هفته پیش) گزارشی در مورد قلات دارد. (نسخه PDF)

دوست خوبم شهرام هم وبلاگی برای معرفی قلات درست کرده است که تا حالا بجز این یک مطلب توی آن ننوشته است: قلات (کلات سرخ). طفلک شهرام اول آبان اعزام است به سربازی (مثل خودم) و آموزشی افتاده پادگان عجب شیر!