باغ پرندگان اصفهان، به خوبی روز اول
بار اول که رفتم باغ پرندگان اصفهان، سال هفتاد و پنج بود؛ یکی دو ماه بعد از افتتاحش توسط هاشمی رفسنجانی که آن موقع سال آخر ریاست جمهوریاش را میگذراند.
آن موقع مثل هر بنای تازهافتتاحشدهی دیگری مرتب و منظم و تر و تمیز بود و پرندهها سرحال و قبراق مشغول اینور و آنور دویدن بودند.
اینبار که بعد از ده دوازده سال داشتیم به بازدید باغ میرفتیم، انتظار داشتم خرابهای کثیف و آشفته ببینم با یک مشت پرندهی شَل و پل و مریض و مردنی. یعنی چیزی توی مایهی پرندههای پارک ملت و ساعی. (طفلکیها بیشتر به درد موزهی بیماریهای دام و پرنده میخورند تا چیز دیگر)
چقدر ذوقزده شدم وقتی پایم را گذاشتم توی محوطهی سقفدار باغ (سقف تور سیمی دارد) و دیدم همهچیز به همان خوبی و مرتبی روز اول است و پرندهها همه سالم و سرحالاند و خلاصه دوازده سال از افتتاح چیزی در این مملکت گذشته و خراب که نشده، هیچ، بهتر هم شده!
بعضی پرندهها در محوطهی باغ آزادانه میگردند.
بعضیها مشغول شنا در برکهی وسط باغ اند.
بعضیها قفس فلزی دارند. در این مورد کسانی که با موبایل عکس میگرفتند میتوانستند به دوربینداران دهانکجی کنند چون لنز کوچک موبایل را میشود از لای میلهها رد کرد و عکس گرفت.
بعضیها هم مثل این طوطی سفید در قفسهایی با پنجرهی شیشهای بودند. مسوولین باغ اگر همتی میکردند و دستی به سر و روی این شیشهها هم میکشیدند، دیگر نور علی نور بود.
توی توضیحات مربوط به باغ پرندگان در پورتال شهر اصفهان نوشته که این «طوطی آرا» و آن «توکان» که پرندگان زینتی گرانقیمتی هستند سال 82 خریداری شدهاند.
مرتبط: