برچسب: شمس العماره
صاحب این خط
اینکه هنرمندی یا شاعری بیاید و اثر هنریاش را به شاهی یا حاکمی تقدیم کند و انتظار صله داشته باشد، رسم خیلی رایجی بوده است. اینکه هنرمند در خودِ اثر هنری هم مستقیم یا غیر مستقیم اشارهای به صله گرفتن کند هم انگار خیلی اشکالی نداشته است.
اما یکی از سخیفترین صلهجوییهایی که دیدهام این یکی است:
شعرش خطاب به احمد شاه قاجار است و این چنین میگوید:
ای که از عدل تو گرگ و میش با هم رام شد / وی که در عهد تو پنهان شیر در آجام شد
منعم و درویش از لطف تو شادانند لیک / صاحب این خط ز بدبختی خود گمنام شد
فصل گل
گل شراب و گل عارض و گل آتش / اگر غلط نکنم فصل گل زمستان است
این شومینه توی یکی از تالارهای شمس العماره جا خوش کرده است. شرط میبندم انتخاب شعرش به عهده خود ناصرالدین شاه بوده است. شنیده ام در مورد شعر خیلی خوش سلیقه بوده.
شمس العماره
نتوانستم از شمس العماره عکسی بهتر از این بگیرم. بهترین جا برای عکس گرفتن، بام ساختمانهای همسایه است که من دسترسی نداشتم.
سایت کاخ گلستان یک عکس قدیمی و یک نقاشی از شمس العماره دارد که البته خیلی سایزشان کوچک است (لینک)
توضیحات جامعی را هم در سایت تبیان ببینید: «تاریخچه شمس العماره و زندگینامه سازنده آن»